انسان چه سیرک بزرگیست !

انسان چه سیرک بزرگیست !
                                                 تورج پارسی
                                           چهارم دسامبر۲۰۰۴   
هوا ۱۰ درجه  زیر صفرست
پرنده ی ره گم کرده ای ،
 ملتمس و پریشان نوک بر جام پنجره می زند
پنجره را باز می کنم
پرنده وحشت زده به درون اتاق می افتد
سرما به دنبالش  تا انتهای اتاق می تازاند
***
با پرنده اخت می‌شوم
با پرنده از دردها ی بی حوصله  
از  زمستان های  روی هم تلنبار شده  می گویم
***
با چه وحشتی  می دوم تا به خواب برسم
در همان خواب بس کوتاه
باز کسی می آید تا " دروغ  " بگوید
چقدر دلم می گیرد  !

******
آه پرنده ، پرنده ی از لانه دور مانده
انسان چه سیرک بزرگیست !

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد