میراث فرهنگى ما و جشن شکوفه های گیلاس در واشنگتن /

میراث فرهنگى ما و  جشن شکوفه های گیلاس در واشنگتن / cherry blossom festival

کامنت های دوستان را در رابطه با عکس تخت جمشید و سوارکاری مردمان !!! خواندم ، بر آن شدم تااین نوشته را که چندین سال پیش نوشته بودم  ،بازنشربدهم ، تا پاسخی باشد به دوستان ارجمند .  میراث فرهنگی را می باید دولت و مردم نگهبان باشند !  هر گز نباید بی مسئولیتی خود مردم را هم نادیده گرفت  ! با مهر همیشگی و سپاس به توجه ویژه تان

تورج پارسی
بازنشر
شنبه  بیست و هشتم مارچ  دوهزار پانزده / هشتم فروردین
cherry blossom festival
اگر چند باشد شب دیر یاز
برو تیرگى هم نماند دراز.
تورج پارسى
امریکا سرزمینى است که جهان تا قرن پانزده از وجود آن بى خبر بود ، کشف آنرا به Amerigo Vespucci و
Christopher Columbus و حتا Leifur Eiriksson اسکاندیناویایی نسبت می دهند . این سرزمین که روزى پنج قبیله ى سرخ پوست   Algonkin , irokes , apachi , sioux , oregon در آن نام نشانى داشتند در۴جولاى سال  ۱۷۷۶  سیزده کلنى انگلیسى استقلال طلب ، استقلال خود را اعلام کردند وبه مرور ایالت هایى به آن پیوستند آنچنانچه امروز سرزمین فرصت ها نام گرفته و در سرنوشت جهان تعیین کننده شده است . 
 شهر واشنگتن  نام جورج واشنگتن (۱۷۹۹-۱۷۳۲) را بر خود دارد او به این امرنامورست که  پدر امریکاست و  "بالیاقت ترین فرمانده در زمان جنگ و با تدبیرترین در زمان صلح  "بوده است . دراین شهر هر ساله از سیزدهم مارچ تا ۱۵ آپریل جشنى برگزار می شود به نام
cherry blossom festival
 یا جشن شکوفه هاى گیلاس که  در حدود یک ملیون توریست داخلى و خارجى رابه دور هم گرد مى آورد .
درختان گیلاس ژاپنى در امریکا
 شکوفه کردن درختان میوه در ژاپن نشانه ى آغاز سال و بهارست . بهاربا شکوفه هاى گیلاس خود رانشان مى دهد  به همین سبب شکوفه  گیلاس نزد آنها از ارزش ویژه برخوردارست . همین ارزش آن چنان است که درآغاز سال نو هر خانواده جهت برکت خواهى یک شاخه شکوفه گیلاس نثار مجسمه بودا می کند . شکوفه ى گیلاس  به گونه اى نشانه ی عشق هم جلوه مى کند به طورى که جوانانی که خواستار پیوند زناشویى هستند یک شاخه شکوفه گیلاس به یقه لباس زده در خیابان به راه می افتند و همین نمایش خیابانى زمینه ى پیوند هاى بهارى را سامان مى بخشد .
 در سال ۱۸۸۰ بانویى امریکایى در چنین فصلى شکوفه هاى درختان گیلاس را مى بیند و آنرا مناسب آب و هواى واشنگتن مى یابد. پس از برگشت از ژاپن این موضوع را با مقامات دولتى در میان می گذارد اما پاسخى نمی گیردتا اینکه
Helen Herron Taft همسر William Howard Taft
سیزدهمین ریاست جمهورى امریکا این موضوع را دنبال مى کند . وقتى ژاپنى ها   در جریان این موضوع قرار گرفتند سه هزار درخت گیلاس را به عنوان پیک دوستى در سال ۱۹۱۱ به امریکا فرستادند اما از آن جایى که ریشه درخت ها آفت داشت از کاشتن آن خود ارى کردند ژاپنى ها که در جریان کار قرار گرفتند دوباره به همان تعداد درختان گیلاس تازه اى فرستادند. در روز کاشتن پیشکش هاى ژاپنى در پارک tidal basin
کنار رودخانه potomac 
دو درخت هم توسط همسر رییس جمهور خانم هلن و همسر سفیر ژاپن
 viscountess china
به دست  زمین مادر سپرده شد  و این یادمان امروز افزون بر برکت مادى خود آیینه زیباى طبیعت هم شده است . این پارک به عنوان یک میراث طبیعى ۹۵ساله توسط دولت و مردم به خوبى نگهدارى می شود به طورى که به گفته ی یکى از نگهبانان پارک :
"حتی برداشتن یک شاخه درخت یا چیزی که روی زمین افتاده و بردن آن به بیرون از پارک غیرقانونی است، منابع و دارایی های پارک نباید از آن بیرون برده شود، به درختان نگاه کنید اما چیزی از آنها نکنید."
این مطلب را از این نظر آوردم که مقایسه اى بکنم با آنچه با میراث فرهنگى چندین و چند هزار ساله در سرزمین مامى کنند .
نیک آگاهیم که  آمریکا یک کشور مدرن است اما یک کشور تاریخی نیست ولی از آنچه دارد برگ هویت می سازد تا بتواند یک ذهنیت تاریخى براى شهروندانش بوجود بیاورد . سرزمین ما یک کشور تاریخى ، کشورى است سالمند که درفرهنگ بشرى نقش داشته و در این راستا صاحب کارنامه گشته است . این کارنامه  نشان دهنده ى تلاشى پی گیر است که امروز آنرا میراث فرهنگى مى نامیم که تنها به ما متعلق نیست بلکه متعلق به بشریت است . آیا فرد یا دولتى مى تواند یا اجازه دارد که ذهنیت فرهنگى ملى و فرا ملى را به تباهى بکشاند و مردم آن سرزمین و جهان دست روى دست بگذارند وتماشاچى بشوند ؟
شور بختانه امروز  حاکمان فرهنگ ستیز سرزمین ما ، سرزمینى که تاریخ درباره ى مردمانش نوشت : بر هر چیزى عالم و ماهرند ، نه تنها آن اعتبارى راکه یک شکوفه ى گیلاس به زمین افتاده در سرزمین دیگر دارد براى میراث تاریخى ما قایل نیستند بلکه با آن دشمنى هم مى کنند و آهنگ آن دارند که به بهانه ى سد سازى آنها را نابود کنند . مغول ها هم هنگامى که جهان را به تباهى کشاندند در همین سرزمین خودمان از کتابخانه ها به عنوان اصطبل استفاده کردند امروز ۸۱۰ سال پس از حمله ى مغول زمامداران کشور کارى در همان اندازه و ترکیب انجام میدهند . طبق گفته ى تاریخ تا پیدا شدن چنگیز درصحنه ى تاریخ دنیا نامى از آینان که در مغولستان کنونى ساکن بودند، برده نشده بودپس از آن همه جهانسوزى است که چنگیز با صحنه هاى خون آلود وارد تاریخ  می شود . تا آنجا که این قلم آگاهى دارد آقای وزیر نیرو و مسئول نگهبانى و نگهدارى از میراث فرهنگى ایرانى هستند اما آنچه اینان دانسته  با میراث ملى و فراملى سرزمین ما مى کنند آدم را به شک مى اندازد که آیا به راستى اینان آیرانى اند ؟ این پرسشى است که پاسخ آن به وجدان وکردارشان بستگى دارد .در گات ها آمده است :
کسی که به راستى گراید به روشنایى و شادمانى خواهد رسید و کسى که به دروغ گراید تا دیرگاه زندگى در تیرگى و کوردلى وآه و افسوس بسر خواهد برد. به راستى وجدان و کردارش او رابه چنین سرانجامى مى کشاند ! گاتا یسناى۳۱ بند ۲۰
با اطمینان مى گویم که اگر در سرزمین ما امنیت وجود داشته باشد اگر در سرزمین مابرنامه ریزى وجود داشته باشد ، اگر در سرزمین ما افراد دلسوز وجود داشته باشد ، اگر در سرزمین ما کار به کاردان سپرده شود درآمد ما از توریسم کمتر از درآمد نفت نخواهد بود اما میران نوروزى که بر اسب قدرت  نشسته اند توان تشخیص ندارندبطورى که  توریسم را هم به شکل اسلامى و غیر اسلامى می بینند .
 ایران سرزمینى است که چهار فصل آن جلوه ى ویژ ه اى دارد و از ان جایى که از کهن باران تاریخ است با وجود همه ى یورش ها و تاراج هایى که از آن شده میراثى را به جا گذاشته که پاسخگوى خیلى از پرسش هاست اما دریغادریغ که عنان اختیار در دستان میران نوروزى چون رحیم مشایى و پرویز فتاح است  ، میران نوروزى که حکم پنج روزه دارند باید بدانند که  حتا در عصر زنگار گرفتگى آیینه هم  نمى توان حقیقت را پنهان کرد وبه قول رند شیراز ظالم نبرد راه به منزل  چرا که :
حدیث نیک و بد ما نوشته خواهد شد
زمانه را قلم و دفترى و دیوانى است !
و مایلم در سخن آخر از پزشک و فیلسوف ایرانى ابن راوندى نقل قولى بکنم :
زندگى آدمى دشمنانى دارد ولی آدمى داراى این تواناىى است که بااین دشمنان مبارزه کند

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد