برای خواهرم ناهید که امروز زادروزش است

برای خواهرم ناهید که امروز زادروزش است و برای همه ی  آنانی  که در این روز به جهان لبخند زدند!
بیست چهارم نوامبر دوهزار پانزده
تورج پارسی

هردوت می نویسد ایرانیان زادروز خودرا با جشن های شکوهمند برگزار می کنند و .....نوشته ی هردوت  کهن ترین سند درباره ی زادروزست ! پس وجود آدمی که بخشی از هستی است ارزشمندست  همچون دیگر بخش های هستی ! و این آدمی می باید در نگبانی پیرامون خود بکوشد ! پیرامون ،در واژه خانه یا ده  یا شهر یا کشور خلاصه نمی شود بلکه جهان هستی را اشارت دارد !
ایرانیان زاد روز را به شادمانی برگزار می کردند ، شاهنامه نیز "  شادمانی زادروز  " رستم را عنوان می کند :
یکی " جشن  "کردند در گلستان
ز زاولستان تا به کابلستان
همه دشت " پر باده و نای  " بود
به هر کنج صد مجلس آرای بود
به زاولستان از کران تا کران
نشسته به هر جای  "رامشگران "
نبد کهتر از مهتران بر فرود
نشسته چنان چون بود تار و پود
پس آن پیکر رستم شیرخوار
ببردند نزدیک سام سوار
ابر سام یل موی بر پای خاست
مرا ماند این پرنیان گفت راست
اگر نیم ازین پیکر آید تنش
سرش ابر ساید زمین دامنش
وزان پس فرستاده را پیش خواست
" درم ریخت تا بر سرش گشت راست
به شادی برآمد ز درگاه کوس "
بیاراست میدان چو چشم خروس
" می‌آورد و رامشگران را بخواند "
" به خواهندگان بر درم برفشاند "
" بیاراست جشنی که خورشید و ماه
نظاره شدند اندران بزمگاه "

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد