رخت صبورآبی تنت
تورج پارسی
مارس دوهزار شانزده
کولی !
کولی وش !
کولی بی دشت !
رخت صبورآبی تنت
ترانه ای است
که از لحظه های بی تقدیر به ارث برده ای .
کولی !
کولی وش !
کولی بی دشت !
کسی در همان خانه ی بی دیوار
آن همه دیروزها
دلواپس توست !
رخت صبور آبی تنت.......
...........................
..........................