بارم گل سرخ میمند و شراب خلرست آواز بانو
عاشقانه ای دردستگاه شور
تورج پارسی
هفتم ماه جون دوهزار ده
با قافله آمدم ،
بارم گل سرخ میمند و شراب خلرست آواز بانو .
***
در میان دم و باز دم گندمزار ،
به آخر تو رسیدم
تو که در فراسوی بودن ،
گوارا نشسته ای .
***
بوی تبسم می دهی آوازبانو
و در آستانه ی کوی مستی و راستی ،
آمیختن آه و ماه ،
تمام هستیم جهانی می شود ،
از نام سر به صحرا نهاده ی تو آوازبانو !
***
با قافله آمدم ،
بارم گل سرخ میمند و شراب خلرست آواز بانو