امروز شال و کلاه کردیم به سوی مغازه ا ی که از اهالی محترم خاورمیانه است
گل میاد خونه شما ، گل را نگهداری کنین !
پیشکش به آقای عباس مخبر ! دوست ارجمندمان
تورج پارسی
یاداشت یکم نوامبر سرد دوهزارهفده
امروز شال و کلاه کردیم به سوی مغازه ا ی که از اهالی محترم خاورمیانه است ! یک بار قسبک / خرمای خشک / در آن دیده بودیم ، سفر امروزهم به همین سبب بود ، قسبک را دیدیم ، پسندیدیم آمدیم به طرف صندوق حساب ، چشمتان بد نبیند و هرگز هم نبینید در حدود سی نفری نه بیش نه کم در صف ایستاده و صندوق دار هم بانویی با مقنعه و چشم ابروی سرخاب ماتیک کرده و خمارتر از خمار بی بوی شراب خلر !! آدامسی هم خروس نشان یا مرغ نشان / به گردن نمی گیریم مرغ یا خروس بودنش را / جویدن می فرمودند !
دیدیم سی نفر و یک صندوق حساب در حوصله ما نیست ! قسبک را با پوزش کنار قسبک ها گذاشته و راه را به سوی خانه هموار ساختیم ! موک چند تا دشنام دست چندوم هم نثار روزگاربشکن و بالوبنداز کردیم و.....
قسبک نخورده چشممان به گل سرخی خورد ، قسبک را فراموش کرده و به تماشای عشوه گری این همه اروس پرداختیم ! جونی جونی ، یار جونی خوندن اروس را ثبت کردیم !
عکس گل سرخ را پیشکش می کنیم به آقوی عباس مخبر استوره شناس و عکاس آکبند !
***
در ترانه های محلی فارس گل = گل سرخ به معنای اروس هم هست ، چنانچه
گاه آوردن اروس این واسونک را می خوانند :
یک اتاق خالی کنین ، فرش گل کاری کنین
گل میاد خونه شما ، گل را نگهداری کنین
دوستان اروس پاسخ می دهند :
گل نمی دیم ببرید ، سمبل نمی دیم ببرید
جون زلفای شازده دوماد ، زود نمی دیم ببرید!
با مهر همیشگی باشد که روزی هم به قسبک برسیم !
