بزن،هرچه خواهی ..به هر نغمه ای
یکی از شاگردان سال های دور و نزدیک به من " پرند خیال " شعری را به ما پیشکش کرده است ایشان نوشته اند :
.... ..این شعر رونیز تقدیم شما می کنم درضمن از موسیقی درین سال ها غافل نشدم .
بنازم به نازتو ،خورشید ناز
که پرده درانی..ازین کهنه ساز
بزن،هرچه خواهی ..به هر نغمه ای
که شورم. سر ا پا ...برم تا..حجاز
با سپاس همیشگی از" پرند خیال "و اما درباره ی واژگان موسیقیایی :
* پرده : در موسیقی ایرانی هر لحن یا آوا از پرده ای می آغازد و گردشی در پرده ها می کند و سرانجام به جایگاه نخستن برگشت می کند . البته جامه دران هم داریم در مایه افشاری ، همایون و بیات اصفهان .
* شور ـ هفت دستگاه موسیقی ایرانی عبارتند از شور . همایون ، نوا ، سه گاه ، چهارگاه ، راست پنج گاه و ماهور . شور خود وابستگانی دارد که عبارتند از افشاری ، بیات ترک یا شیراز ، دشتی و ابو عطا
حجاز ـ گوشه ای است در مقام شور و دشتی و ابوعطا .
