جُغد ِ جنگ
بهار
فغان ز جُغد ِ جنگ و مُرغوای ِ او / که تا ابد بریده باد نای ِ او
بُریده باد نای ِ او و تا ابد / شکسته و گُسسته پَرّ و پای ِ او
ز ِ من بُریده یار ِ آشنای ِ من / کزو بُریده باد آشنای ِ او
چه باشد از بلای ِ جنگ، صَعب تر/ که کس امان نیابَد از بلای ِ او
شراب ِ او ز خون ِ مرد ِ رنجبر/ وُ زاستخوان ِ کارگر غِذای ِ او
همی زَنَد صَلای ِ مرگ و نیست کس/ که جان بَرَد ز صَدمَت ِ صَلای ِ او
همی دَهَد نِدای ِ خَوف و می رَسَد/ به هر دلی مَهابَت ِ نِدای ِ او
همی تند چو دیوپای در جهان / به هر طرف کشیده تارهای او
دروغ و گفته ی بد گو تورج پارسی یکی از پندواره های دوره ساسانیان چنین است : قول بد گوی را بی آزمودن باور مکن و چند سال پیش واسلاهاول نویسنده چک که پس تر به ریاست جمهوری آن سرزمین
در یک گزینش آزاد برگزیده شد گفت: در دامان حقیقت نمی توان رفت مگر آنکه
تکلیف خودرا با قلمرو دروغ یکسره کنیم . در این زمانه حسن داعی السلامی از دامان دروغ روییده ، پول زیادی حلال
!!!! از جا های مشکوک !!! در جوالش ریخته شده تا دروغ پراکنی بکند دهل در فغانست دایم ولی چو حاصل چو اندرمیان هیچ نیست و همین دروغ ها را هم آدمانی که اهل اندیشیدن نیستند از این سو به آن سو می برند !!!! تا اینان هستند کشور را هم خامنه ای و شرکا اداره می کنند ! این گندترین نوع کمیک تراژدی تاریخ است.
زادروز استاد شجریان نخستین روز از ماه مهر زادروز استاد شجریان است به خانواده ی استاد و اهالی موسیقی و مردم ایران به خجستگی شادباش می گویم . این مرد که شجریان باشد در راستا و نگهداشت موسیقی ایرانی مسئولیت بسیار
بزرگی را از خود نشان داد ، به عبارت دیگر نسبت به پیمان و پیوندی که با
گسترش موسیقی داشت و دارد پیمان شکن ، ترسو ، مصلحت اندیش نبود ه و نیست .
دوران سختی را زیر فشار هزار سویه حکومتی که موسیقی را " از جمله ی چیزهایی
می داند که مغز جوان ها را تخدیر می کند ....و با تریاک فرقی ندارد"
گذارند تا توانست که اعتبارمسئولیت فردی و در کنار مردم بودن را به
کارنامه ی خود بیفزاید در این شرایط سخت مردم به ویژه هنرمندان ،حضرت امام تا آنجایی شمشیر را
کشید که فرمودند : اگر می خواهید مملکت شما مستقل باشد موسیقی را از
رادیو و تلویزیون حذف کنید ، موسیقی خیانت است به مملکت ، خیانت است به
جوان ها و پس شمشیر کشی حضرت امام دیدیم " و دیدیم که آشکارا موسیقی را
به سلاخ خانه کشیدند ، سازها شکستند و لفظ " مطرب و فاحشه " جای واژه
"هنرمندان " را گرفت . این رای یا فتوا در سرزمینی صادر شد و پشت آن راه
بندان بوجود آورد که تاریخی بس کهن دارد ، گاتای زرتشت " کهن ترین دیوان
شعر ایرانی است " این کهن نامه گواه پیوستگی شعر و موسیقی ایران است که
تصور جداگانه یکی از آندو ممکن نیست " تاریخ ایران پیش از آمدن اسلام سرشارست از نوای خنیاگران و گوسان ها که
جایگاهی چشمگیر در جامعه داشتند . جامعه ی ایران نیز همچون یونان برای
آموزش و تربیت کودکان از شعر و موسیقی سود می جست . یعنی موسیقی در کوچه ها
راه می رفت و بخشی از زندگی مردم بود به همین دلیل است که هنری جورج فارمر H.J.Farmer استاد دانشگاه گلاسکو می نویسد : زندگی ایرانیان از گهواره تا گور با
موسیقی توام بود ، در فرهنگ ایران برای هر چیز و حالتی چه نیایش مذهبی ، چه
غم ، شادی ، کار ، بازی و جنگ موسیقی ویژه داشتند " آنگاه که موسیقی همچون تریاک قلمداد شد تار ها ، سنتور ها، ویلن هاو
......همچون آلت جرم شکستند یا جا به جا شدند تا از چشمان محتسب و زاهدان
دین دور بماند . هنرمندان بیکار و خانه نشین شدند و زنان هنرمند شرایطی
بس سخت و سختر گذراندند در چنین دوره ای شجریان این جنازه را بر زمین
نگذاشت مسئولانه حرکت کرد تا به اینجا رسانید ، البته یارانش را هم باید
آفرین گفت . شجریان از زیر فشار توانست خودرا به اروپا برساند تا شاید در محیط آزاد و
دموکراسی اینجا بتواند کنسرت بدهد ، برای نمونه آمد استکهلم ما برای کنسرت
رفتیم ، دیدار ایشان برای ما که شنونده ی خوب موسیقی هستیم ارزنده بود
هنگام ورود اعضای ارکستر من و همراهم به احترام برخاستیم ، چند دقیقه ای از
کنسرت نگذاشته بود که صدای مرگ بر خمینی سالن را به اغتشاش کشانید ! یک
برنامه ریزی در جهت اعدام موسیقی در کشور دموکرات سوئد توسط به اصطلاح
مخالفین حکومت خمینی !!! یعنی اینان هیچ دست کمی از ملایان حاکم نداشته و
ندارند ! کنسرت را به هم زدند چرا که شجریان را فرستاده ی رژیم می شمردند
!!!!! هنگامی که به یوتوبوری رفت باز رادیو یا رادیوها نمی دانم دقیق باز به
بد و بیراه گفتن پرداختند که بله ایشان مامور رژیم است !! تلفنی با او گپ
زدم دلش از دست حاکمان و بدتر از حاکمان خون بود . شرح داد که با چه مکافتی
توانستند آلات موسیقی را به درون هواپیما بیاورند ! به هر روی امروز
شجریان را می بینیم کارنامه ی وی را می خوانیم و سر انجام سیاهی به چهره ی
آنانی نشست که دهنشان همیشه بازست و با خرد سال های نوری فاصله دارند . با
ر دیگر زاد روز این انسان فرهیخته ، این هنرمند مسئول ، این پژوهشگر
موسیقی که واژه ی " استاد " را اهل فن و جامعه از روی آگاهی به وی داده
اند به همگان شادباش می گویم . با مهر همیشگی