هوای پس از بارانی تو ای همیشگی
تورج پارسی
نگاهت پس از باران غزل سرود
به ترنمی به فاصله ی خط میانی ثانیه و رویا
و من نشستم
به یاد همه ی لحظه هایی که
بودی و بودم در نی و می و ساقی .
هوای پس از بارانی تو
به بلندای صبوری من و سکوت آینه ها .
شگفتا از این همه بردباری نجیبانه ی باران
و شتاب من که منتظر هوای پس از بارانم .
هوای پس از بارانی تو ای همیشگی ......
نهم فوریه دوهزار چهارده . اپسالا