انسان چه سیرک بزرگیست !
تورج پارسی
چهارم دسامبر۲۰۰۴
هوا ۱۰ درجه زیر صفرست
پرنده ی ره گم کرده ای ،
ملتمس و پریشان نوک بر جام پنجره می زند
پنجره را باز می کنم
پرنده وحشت زده به درون اتاق می افتد
سرما به دنبالش تا انتهای اتاق می تازاند
***
با پرنده اخت میشوم
با پرنده از دردها ی بی حوصله
از زمستان های روی هم تلنبار شده می گویم
***
با چه وحشتی می دوم تا به خواب برسم
در همان خواب بس کوتاه
باز کسی می آید تا " دروغ " بگوید
چقدر دلم می گیرد !
******
آه پرنده ، پرنده ی از لانه دور مانده
انسان چه سیرک بزرگیست !