ولی درین سکون شب نشسته ام پی سحر تا بهاران ، تا بهاران *

ولی درین سکون شب نشسته ام پی سحر تا بهاران ، تا بهاران *
تورج پارسی
یک شنبه آفتابی نهم اگوست دوهزار پانزده
جنگ نه !!!!!!!!!!!!
NO WAR

جهان آرام نیست ، جهان را نمی گذارند که آرام باشد، خاک به چشم هستی ریخته اند ، هستی نا بینا یعنی تباهی یعنی سیاهی  !
دیوانگی های امروزی در پهنه ی سیاست برآیند " قدرت" است قدرتی که برای منافع گروه های ویژه دست به هر  نابکاری می زند وبه فرجامی  هم نمی اندیشد جز سود بیشتر ، جز  محکم کردن و گستردن قلمرو قدرت به هر شکل نا ممکنی حتا ....
سخت نگران و دلواپس جنگ دیگری هستم که   نمونه اش در ویتنام ، افغانستان عراق ، یمن ، و همین پیشدست خودمانم  با علم کردن صدام در کویت و حمله به ایران  بر پا ساختند ! این بار هم باز دوربین روی میهن ما فکوس است ، از منظر فکری من  ایران یعنی یک بخش از تاریخ جهان ! یک بخش معتبر از فرهنگ اندیشه  جهانی !
اندیشه و فرهنگی  که خواستش "ساختن جهانى نو  " است ، تازه گرداندن جهان و زدودن کهنه گى و فرسودگى است که آنهم از روى خرد و دانش و کوشش و کار سامان مى یابد، این اصل آنچنان از اهمیت برخوردارست که چندین و  بارهای بار، برآن در این فرهنگ و اندیشه تکیه  شده است ....
امروز سخت نگران " آغاز کار جنگ افزارها "  ی  مدرن و وحشت برانگیزی  هستم که جنگ افروزان  در فکر متعفن خود دارند !
باید در  دم باز دم مسئولانه فریاجنگ نه را  سرداد .
جنگ نه !!!!!!!!!!!!
NO WAR
НЕ БЫЛО ВОЙНЫ
INGET KRIG
NO HAY GUERRA
Kein Krig
PAS DE GUERR
לא מלחמה
لا حرب
NO ALLA GUERRA
SAVAŞA HAYIR
कोई युद्ध

* این بیتی است از یک ترانه به نام وصال که در پنجم دسامبر دوهزار چهارده سرودم
* نوشتن روی عکس را از دوستم شهریار بخشی پور شنیدم ، روزبه که چندروزی نزدم آمد برنامه را راه انداخت . از شهریار مرد ماجراها ، و روزبه سپاسگزارم !