مشکل ما در داوری
تورج بارسی
نوزدهم اکتبر ده هزاربانزده
مشکل داوری درباره دیکران این است که خود را معیار قرار می دهیم و به بن بست می خوریم . این مشکل فرهنکی برایند نا دانستکی ، غرض ورزی یا منیت است .
شور چشمی !
تورج پارسی
از یاد داشت های روزهای ابری
بیست و هفتم اکتبر دو هزارپانزده
زیبایی نمودی است از هم اهنگی یا نظم ! که تابلو آشکاراو همیشگی آن طبیعت است ! شه کارهای آدمی در هنر نیز در همیین جایگاه است !
برخی هنگام زیبایی برون آدمی نیز آفرین طلب است ! چشمی چمنی یا دریایی
یا.... می بینی به ستآیش می ایستی ، اگر اهل شعر باشی شایدم به ترنمی
وآژگآن را ودآری به شوق !
اما تیر خلاس آنگاه به سویت رها میشود که یا بزنند به تخته یا بگویند : چشمت زیر پاش !! یا ........
از بلندای زیبا شناختی پرت می شوی به ...........