پورداود انسانى سخت کوش بود و آرزویی داشت
پروفسور تورج دریایی :
درباره پورداوود: ایرج افشار داستان هایی برایم گفته بود و همچنین جشن نامه ایشان را با بهرام فره وشی تدوین کرده است. سفرهایش با او به شرق ایرانزمین و زندگی مردم آنجا تا رقابت ها برای تدریس تاریخ و تمدن و زبانهای ایران باستان در دانشگاه تهران را در طول راهها برایم گفت.
نه بعنوان یک ایرانی بلکه به عنوان یک محقق می توانم بگویم که دانش پورداوود فراتر از بسیاری از ایرانشناسان ایرانی امروزه است. به قول استاد زبانهای هند و ایرانییم یعنی هانتس پیتر اشمیت: پورداوود از خودش حرفهای خوبی داشت که بزند و فقط از محققان فرنگی کپی نمی کرد.
«نزدیک به سی سال در کشورهای بیگانه به سر آوردم و از هر جایی چیزی آموختم... آرزویم شناساندن ایران باستان است به فرزندان کنونی این سرزمین و از این راه مهر و علاقه‌ای نسبت به این مرز و بوم برانگیختن و به یاد پارینه، به آبادانی این دیار کوشیدن»
On the Iranian scholar, Pourdavoud: An excellent scholar of the olden times
تورج پارسی :
پورداود انسانى سخت کوش بود و آرزویی داشت :"آرزویم شناسندن ایران باستان به تو فرزندان کنونى این سرزمین است و از این راه ، مهر و علاقه اى نسبت به این مرز و بوم برانگیختن و به یاد پارینه به آبادانى جهان کوشیدن ." بى گمان استاد به این آرزو رسید ، با تلاش پیگیر برگ هاى تاریخ را از هزار توهاى تنگ و تاریک بیرون آورد و به فرزندان ایران شناساند آنچنانکه این قلم کارستان پورداود را دنباله ى کار فردوسى مى داند . ۰
اوست که بنیانگذار دانش اوستا شناسى در ایران است و گرنه جز زرتشتیان که به گفته ى استاد " هنوز رشته ى مهر و پیمان نگسستند و از اهورامزدا دل برنگرفتتند و از نامه ى وى چشم نپوشیدند " کسى آگاهى چندانى از آیین باستان نداشت . از سوى دیگر این اقلیت در هم تنیده شده که روز بارانى نباید از خانه بیرون بیاید که مسلمان را ناپاک نکند چگونه مى توانست که درباره ى آیینی که به سختى آنرا نگهبانى مى کرد کتابى بنویسد یا میدانى در این زمینه فراهم آورد . پورداود کسى است که با چاپ گاتا سرود نو آیین زرتشت گامى تاریخى برداشت که خود هم به آن سرفرازست " زهى شاد و سرفرازم که پس از بیشتر از هزار سال انقراض دولت زرتشتى اول کسى هستم که معناى سروده هاى پیامبر ایران را به زبان امروزى آن مرزوبوم در آورده به معرض مطالعه ى عموم مى گذارم "
