من همیشه پشت پنجره ی اتاقم می ایستم
تورج پارسی
من همیشه پشت پنجره ی اتاقم می ایستم
نه در انتظار تو
نه در انتظار دیگری
عادت کرده ام
که روزانه به سنگ فرش کوچه مان سلامی بکنم
حالی بپرسم .
سنگ فرش کوچه مان را هزاره هاست می شناسم
مهربان است
معنای دوستی را می داند
او معنای خودرا در رفت و آمد رهگذاران و همسایگان می بیند
او می فهمد معنای آهنگ صدای پای مارا
صدای پای رهگذاران را
او نام یکایک مارا می داند
او کودکی مارا همیشه به یاد دارد
او مرگ هیچ کس را باور نمی کند
چون همه ی صدا ها را در ذهن سنگی خود دارد
او غم و شادی مارا می فهمد.
من همیشه پشت پنجره ی اتاقم می ایستم
نه در انتظار تو
نه در انتظار دیگری
عادت کرده ام
که روزانه به سنگ فرش کوچه مان سلامی بکنم
حالی بپرسم ،
دوم فوریه ۲۰۱۳