واسونک هاى شیرازى
Vaasunak
من رفیق باغ و آبم با بهار همسایه ام
من به دستت از دل خود یک سبد گل داده ام
تورج پارسی
واسونک ها ترانه های از دل و جان بر آمده ای هستند که عنوان " پیوند زناشویی " را با خود از این سو به آن سو می برند . ترانه هایی هستند که از گاه خواستگاری تا هنگامی که اروس پای به خانه ی شوی می گذارد توسط زنان خوانده می شود ، گاه یک زن می خواند و گروه دم می گیرد و دستک زنان " کف زدن " اوج شادی شادکامی را نشان می دهد . آیا واسونک ها را چه کسی ساخته پرداخته است ، آشکار نیست بلکه می توان گفت همچون آهنگ های محلی دل سوخته گان گم نام آنها راساخته و از سینه به سینه منقل شده است البته در راستای زمان و مکان تغیراتی پذیرفته اند . این واسونک را گلوریا هم خوانده در گاه شنیدن چشمانم جای اشکی بیشتر نداشتند
تورج پارسى
یک چراغی سیت بسازم شیشه اش خورشید نشون
یک فتیله روش بزارم شعله‌اش ظلمت شکون
با کلیدی از سپیده قفل شب را وا کنم
از تو صندوق صدهزار تا مروارید پیدا کنم
ابر سرکش، ابر تیره یکه تازی می کنه
آسمون پر ستاره نیزه بازی می کنه
من رفیق باغ و آبم با بهار همسایه ام
من به دستت از دل خود یک سبد گل داده ام
