شب موسیقیایی در زیر درخت دوستی

شب موسیقیایی  در زیر درخت دوستی
تورج پارسی
شنبه دوازده اپریل دوهزار چهارده

شبی را باز با فاتی و شهریار در زیر درخت دوستی نشستیم ، شبی که رنگ روز داشت آشکار و آفتابی . به راستی که همیشه باید به دوستی هم  نگاه تازه  انداخت تا بتواند سیر و گشت داشته باشد ، تر و تازه بشود !
فاتی دوستی را " مقدس " دانست پاسخم این بود ، اگر رخت تقدیس به آن بپوشانیم همچون هر "مقدسی" نباید به آن پرداخت یا نقد کرد ، دوستی را بایدنقد کرد ، باید نگاه تازه به آن انداخت تا معنا پیدا بکند . دوستی نیز همچون گل و گیاه خانه نیازمند آرایش و پیرایش است تا بتواند رشد بکند ، تا بتواند آینه بشود تا بتوان خودرا در آن دید .....
سه تار شهریار و بازخوانی "ترانه آمد آمد با دل جویی "که آهنگش را تجویدی در اصفهان ساخته و معینی کرمانشاهی با جادوی همیشگی واژگانش آنرا سروده است ، رویای شب مان را رنگین تر ساخت ، خواندیدم ، خواندیدم !  نمی دانم چه رازی است در کلام معینی کرمانشاهی که آدم را ، راه می اندازد پر پرواز می دهد ، گیریم که صدا هم نداشته باشی ، صدایت می شود به راستی که صدایت می شود !
https://www.youtube.com/watch?v=9YX3HrO5JHQ
من هم یکی از "خایماکا " های  منتشر نشده ام را خواند م . شبی بود که رقم می زد روزهای آفتابی را .......
****
آهنگ از زنده یاد تجویدی در اصفهان
با واژگان جادویی   معینی کرمانشاهی
خواننده زنده یاد دلکش
آمد ...آمد،با دلجویی ...
گفتا با من ...
تنها منشین ...
برخیز و ببین ...
گلهای خندان صحرایی را ...
از صحرا دریاب این زیبایی را ...
با گوشه گرفتن، درمان نشود غم !
برخیز و به پاکن، شوری تو به عالم !
تو که عزلت گزیده ای !
غم دنیا چشیده ای !
ز طبیعت چه دیده ای تو ...!؟
تو که غمگین نشسته ای !
زجهان دل گسسته ای !
به چه مقصد رسیده ای تو...!؟
زین همه طراوت از چه رو نهان کنی ؟
شکوه تا به کی ز جور این وآن کنی ؟
دل غمین به گوشه ای چرا نشسته ای ؟ 
جان من مگر تو عمر جاودان کنی؟
تا کی تو چنین باشی 
عمری دل غمین باشی 
گل گشت چمن بهتر  
یا گوشه نشین باشی
تا کی باید باشی  افسرده در بند دنیا 
خندان رو شو چون گل تا بینی لبخند دنیا ........
آمد ...آمد،با دلجویی ...
گفتا با من تنها منشین 
برخیز و ببین گلهای خندان صحرایی را
از صحرا دریاب  این زیبایی را......