نامهی عاشقانه / اسلاورهوف
نامه ی عاشقانه حتی بهتر از خود معشوقه است:
وقتی کسی نامهای دریافت میکند
آن را برای همیشه دارد، در حالیکه اغلب معشوقه
را به خاطر بیپولی یا نارضایتی از دست میدهی
آدمی میتواند نامه را روز، شب، هر لحظه
که آن را با خود دارد، پیش رویش بگیرد،
عشق را از آن بیرون بکشد تا بدرخشد،
واژهها را بخواند، خیال کند: من این چنینام!
زن نامطمئن است،نامه اما نه.
آدم میتواند بعد از دیدن واژههای سبکسرانه
لبخند بزند یا تلخ زار
اما اگر میتوانستم، میخواستم از آب و خشکی گذر کنم
همیشه سوی واحه ها و بندرها بروم
به شرط آن که مطمئن باشم هر بار نامهای بدستم میرسد.
J.Slauerhoff
برگردان: شهلا اسماعیلزاده