به یاد کانت افتادم

ارجمندی درباره ی شهرام ناظری نظر خواست من بنا شناخت موسیقایی ام پاسخش دادم آن دوست بزرگوار که عمرش دراز باد گفت من دوستش دارم !!! شگفتا که یک باره از یک گفتمان موسیقیاییی تبدیل می شود به مساله ی شخصی ! این چنین است که در گفتمان ها که باید میدان داد و ستد فکری باشد با تعبیرات شخصی پایان می بابد البته با ادویه ی : من نه سر پیازم نه ته پیاز . به یاد کانت افتادم که گفت : هدف آموزش شناخت امور نیست ، شناخت ارزش هاست . با مهر همیشگی