دریای از دست رفته‌‌ ی یادها

" گچ سفید فشنگم، تخته سیاه تفنگم "

" گچ سفید فشنگم، تخته سیاه تفنگم "
یادی از مردی که مسئولیت شخصی را به اوج رسانید.
محمد بهمن بیگی کسی که بادل جان در ایلش / قشقایی فیروز آباد /در چادر سیاه مدرسه باز کرد و بچه های ایل را درس داد ، کاری که از دست بچه های شهرهرگز بر نمی آمد !
بهمن‌بیگی پس تر طرح "چادرسیاه مدرسه " را برای هزاران کودک لر، آدری، ، کُرد ، ترکمن ، بلوچ، و عرب برد ، او برندهٔ جایزهٔ سوادآموزی سازمان یونسکو شد و طرحش در دیگر کشورها هم بکار گرفته شد . شاگردان بی شماری از شاگردان همین " چادر سیاه مدرسه " ها چه پسر و دختر به دانشگاه رفتند ، پزشک شدند ، مهند ش شدند ، دبیر شدند ، قاضی شدند و .... در جشن تولدش با اشک شوق دست استاد را بوسیدند حتا پزشکانی که از امریکا برای شرکت در جشن تولد آمده بودند . آن هنگام که در گذشت خواندند " گچ سفید فشنگم، تخته سیاه تفنگم " به راستی که چنین بود. با مهر همیشگیhttp://raghsechavil.blogfa.com/post-63.aspx