امروز هفتم ماه مه دوهزار سیزده است ،

امروز هفتم ماه مه دوهزار سیزده است ، هوا آفتابی است و ۲۰درجه بالای صفر ، استثنایی و یونیک است ، گرمای خورشید تن را می نوازد و به راستی می نوازد بی دریغ !  در این سی و شش سال باشندگی در سوئد تغیرات  محیط زیستی را بسیار آشکارتر می بینم ! سوئد سر بربالش قطب دارد و شایدم بشود گفت هویت قطبی دارد اما آنچنان هوا دستخوش دگرگونی است که بیم آن می رود که هویت قطبی اش را از دست بدهد ! به یاد می آورم گفته شاتوبریان را که " انسان از جنگل ها بیابان ها ساخت "
هوا گرم است شایدم پاسخی  هست به زمستان طولانی و آگهی روزهای بارانی ! به گفته ی نیما گویی آب در لانه ی مورچگان ریخته اند مردم با رخت کمتر که البته کمتر تر هم خواهد شد!! در کنار رودخانه ای که از دل شهر می گذرد یله شده اند . من هم با دوست ارجمندی که پیش از تولد معتاد به سیگار بوده است روی نیمکتی نشسته و جهان را نظاره گریم !
بوی توتون سیگار دوست آدم را به مهر دشمن امیدوار می کند ! البته با مهربانی می فرماید : در دوردست می ایستم به خاطر شما !!!! اما همین دوردست هم آتش به جان من و درختان و.... می ا ندازد !! می گویم ترک این " دود " مان بکن با نگاهی پتی از منطق پاسخ می دهد : این هم یک نوع بیماری است ! و خیال خودرا آسوده می کند که پس این بیماری مداوا ندارد ! به هرروی آفتاب می تابد بی آنکه جنسیت، دین ،عقیده سیاسی ، نژاد و.... کسی را مطرح بداند ! به راستی بی دریغ می تابد همگان را حتا به این دوست " دود " مانی ما نیز ! با مهر همَیشگی