امروز به تماشای تک درختان رضا خوشدل راد نشستم

امروز به تماشای تک درختان رضا خوشدل راد نشستم !
تورج پارسی
آدینه  بیست و یکم فوریه دوهزار چهاره
 امروز به تماشای تک درختان عباس خوشدل راد نشستم ، گیله مردی که در می نوردد کوه ،بیابان و شهر را با نگاه مردم شناسانه ای که دارد ، همه را به دست های توانای  دوربین می نهد ، می نویسد و می گوید . من کارهایش را از جاده هاو ابرها، درختان و.... پیگیرم ، نگاهش پخته ، جویا و پویاست ، آنچنانچه همسفرش می شوم و در پی اش راه می افتم .
با تک درختانش  انسی دارم چرا که خود چنین نگاهی دارم و در دوران مدرسه همیشه کنار تک درخت خشک و ساقه شکسته ی محزونی می نشستم که پراز تنهایی و خستگی بود ، در گوشه ای بی آب و علف و پرنده  !   هنگامی که بانو پوران تک درخت را خواند با شعر جانسوز نواب صفا ومحزون ترین  آهنگ عباس شاپوری به راستی گریستم . اینک با سپاس از فرهیخته عباس خوشدل راد که ما را با خود از این سو به آن سو می برد.
https://www.facebook.com/reza.khoshdelrad/media_set?set=a.239181926152789.55991.100001829496749&type=1
http://www.youtube.com/watch?v=i1ZTG84IkhE
تک درختی *
خواننده  پوران شاهپورى
ترانه از نواب صفا
آهنگ در همایون از عباس شاپوری
تک درختى تیره بختم ،                    
که در سکوت صحرا    /     فریاد من شکسته در گلوىم ،
تک درختى  بى پناهم     /   که دشت آرزوها  گردىد آخر مزار آرزویم  ،
خشک بى بارم    / پس  ثمرم کو /    آن شادابى آن برگ برم کو
دور از یاران      بى توش و برگم     
هم خانه ى محنت     همساىه  ى مرگم
بر رخسارم     /غبار غم نشسته
توفان از من چه شاخه ها شکسته
چو نهال زهر آلود ى
همه کس از من بگرىزد
نه کسى با من بنشىند
نه کسى با من آمیزد    
گویم غم خود را با خار بىابان
در سینه نهفتم اسرار بیابان
در دل شب سکوت صحرا بود غم افزا  آه
از تو چه ها بگوىم اى مه حدىث خود با باد  آه        
تک درختى تىره بختم ........
*این ترانه پدیده ی دوران اعتیاد نواب صفا است