Beauty and Aesthetics
تورج پارسی
سه شنبه سی ام سپتامبر دوهزار چهارده
زیبایی هم آهنگی است !طبیعت نخستین آموزگار زیبایی شناسی انسان بوده است و سپس انسان با این شناخت دست به آفرینش هنر دست یازیده است .
شاید زنان از همان پگاه تاریخ به این مهم ره یافتند و ابزار طبیعی/ رنگ / را فراهم آوردند .
یکی از مواد ی که از چهارهزار سال پیش مورد استفاده دارویی و آرایش داشته است گیاهی است به نام حنا Hnna که در افریکا ، آسیا و استرالیا می روید . رنگ آمیزی با حنا یا Mehndi نیز عمری همچون کلئوپاترا دارد ناگفته نماناد که این هنر با خال کوبی تفاوت بی شمار دارد .
در ایران باستان همچون مصر باستان از رنگ های طبیعی در آرایش استفاده می شده است ، این نگاه به رنگ و استفاده از آن نزد زنان اعتبار خودرا داشته و اصطلاح هفت قلم آرایش یا هفت وند یا هفت کرده یا " هفه " هم چنان زبانزد است
هفت قلم آرایش عبارت است از سرمه، نگار یا حنا، سرخاب یا سرخی / برای لب و گونه / ، سفیدآب، وسمه /برای پر پشت کردن ابروها،/ زرک / گرد زرین یا طلایی است که به مو و صورت می مالند/ خال .
چنانچه ادیب الملک فراهانی در یک رباعی هفت قلم را آورده است :
هفت پیرایه هست خوبان را
که از آن باغ حسن سیراب است
وسمه و سرمه ء نگار و فجک ( خال )
زردک و غازه و سفیداب است
امروز عکس دست و پاهایی را دیدم که هنر رنگ آمیزی با حنا را نشان می داد ، یک باره به شب حنابندون هایی که در دوران کودکی دیده بودم رفتم با ترانه هایی که می خواندند :امشوحنا می بندن / به دست و پا می بندن / اگر حنا نباشه مرق طلا می بندن ...... البته گاه رندان شوخ طبع به جای مرق طلا یا آب طلا از ماده ی دیگری هم سود می جستند که خنده را همگانی می ساخت .......
http://en.wikipedia.org/wiki/Henna