دوست خوب و کاکای ارجمند مون نویسنده و شاعر آقای مرتضا محمودی

دوست خوب و کاکای ارجمند مون نویسنده و شاعر آقای مرتضا محمودی که پس از سال ها تدریس ریاضیات تازه بازنشست شده و امروز به یاد دوست مشترکمان زنده یاد دکتر داریوش کارگر افتاده و به گورستان جنب دانشگاه رفته و دیداری کرده از داریوش ، سری هم به دختر جوانی که ناکام از دنیا رفته بود . گشت امروزش را به دست قلم داده است که می خوانید :

رفته بودم گورستان. سر مزار داریوش کارگر. دوستی که زود رفت. دو سال پیش. با خودم از باغچه مان یک شاخه گل کوچک صورتی رنگ که به بنفش می زند هم برده بودم بر مزار دوسم بگذارم. این گلها بیشتر در اوائل پاییز می رویند و تا پاییز هست، هستند. برای این که دل را هر وقت نگاهشان می کنی به آشوب بکشند. هنگام پاییز که بر مزارها آن ها را زیاد می بینی. باغ بالایی، همسرم، می گوید این گل دل آدم را به آشوب می کشد. نوع گلی را که من از باغچه خانه مان چیده برده بودم برگهایی نعنایی دارند. مثل پارچه چیتی که مادرم جوان که بود یاد دارم یکی دو بار به تن کرده بود. بعد از مرگ خواهرم دیگر بجز سیاه هر گز رنگ دیگری را برای پیراهنش انتخاب نکرد.
با رفیقم لحظه ای را به تنهایی گذراندم. وقتی می رفتم باران آهسته شروع کرد به باریدن. آنوقت بود که فکر کردم با دوست مشترکمان، دکتر تورج پارسی آمده بودم، باران که در آغاز نم نمک می آمد و بعد تندتر شد اینگونه با آن رنگ صورتی مایل به بنفش سوگوارانه نمی نشست تا وقتی از میان گورستان بر می گشتی دیواره ی شمشادها پر از خار شوند و دل را تمامی راه بخراشند.
به راست که پیچیده بودم صفی دیگر از مردگان را دیدم خاموش زیر باران چیزی نمی گفتند. به گور سحر رسیدم. دختر جوانی که بیماری قند خون داشت و بخاطر نرسیدن سوزن هنگامی که سفر بود جان داده بود. در نوزده سالگی. این را دکتر پارسی برایم تعریف کرده بود هنگامی که سالها پیش و هنگام پاییز با هم بر سر مزارش رفته بودیم. لحظه ای ماندم و از گور او که گذشتم و غربت و تنهایی او، خارها بیشتر بر دل و دیده نشستند. چشمانم را غباری از اندوه فرا گرفته بود. البته تنها گناه گورستان نبود. چشمانم آب مروارید آورده اند و یکی را اخیرا عمل کرده و درست می بیند و چشم چپم هنوز همانطور است: انگار از پشت شیشه ای بخار آلود همه چیز را می بینم. این تقابل تا چشم چپم را جراحی نکرده ام کاری دستم ندهد خوب است. از میان باران با تلفیقی از رنگهای روشن و بخار آلود از گورستان گذشتم. به ماشین که رسیدم و استارت که زدم ادامه موسیقی را می شنیدم: خطه ی ری مُلک خُتن شد، با صدای سالار عقیلی اینبار. دلم فرو ریخته بود، سیاه، در آسفالت خیابانی که پر از باران بود و حیران بودم با این تقابل روشنایی و غم چطور ماشین می رانم.

همین امروز آدینه 15 اوت 2014

همچو پروانه بسوزیم و بسازیم چو شمع / اگر آن شمع کند جلوه به کاشانه ی ما

آنچه را که از سرگذارند در معبر تاریخ

راه رفتم و مرور کردم سرزمینم را ، آنچه را که از سرگذارند در معبر تاریخ ! شوربختانه همیشه یا گرفتار عایش خارجی شد یا عایش از درون به تباهی اش کشانید ! این سرزمین زنان و مردان در خوری دارد که می توانند در عرصه ی جهانی خدمتگزار بشریت باشند اما دریغا دریغ که همیشه زندانی اندر زندان هست ! در این سی و پنج سال گهر بار!! حکومت آخوندی چه استعدادها که به بهانه های سیاسی ، دینی ، جنسیت یا " اصحاب فتنه " به دست یک مشت جانی بیمار تباه و زنده به گور شده اند ! هنوز اینان به جای آب و نان بهشت قرون وسطایی تراژدی کمیک اجباری را جار می زنند ! پروفسور مریم میرزاخانی بانوی فرزانه و فرهیخته ی ایران بر سکوی جهانی " ننگ حکومت آخوندی " را آشکار ساخت . من می دانم و تو نیک می دانی : رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند .

همو که در میهنش نصف مرد است ، برنده معتبرترین جایزه جهانی شد

یک سرفزازی جهانی 

همو که در میهن خودش نصف آدمی است  ، برنده معتبرترین جایزه جهانی شد !

پرفسور مریم میرزاخانی به برترین مقام علمی رسید ، شایدم  هنوز خرناس  یا روسری یا تو سری و تذکرات گشت بسیار محترم خواهران ارشاد !! را فراموش نکرده باشد !
به نام یک دانشگاهی شادمانی خودرا ابراز داشته و به  جامعه ی علمی ایران و جهان و به ویژه زنان ایران شادباش می گویم . با مهر همیشگی  تورج پارسی استاد سابق دانشگاه


مریم میرزاخانی، ریاضی‌دان ایرانی و استاد دانشگاه استنفورد، برنده ی 'مدال فیلدز'، معتبرترین جایزه
ریاضیات در جهان شده است.

مدال فیلدز که به نوبل ریاضی معروف است، هر چهار سال یک بار به ۲ تا ۴ ریاضی‌دان زیر ۴۰ ساله داده می‌شود.

خانم میرزاخانی، نخستین زن و اولین ایرانی است که توانسته است این جایزه را دریافت کند.
او که ۳۷ سال دارد، دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف تهران و دانشگاه هاروارد آمریکا است.
این ریاضی‌دان که از برندگان دو دوره المپیاد جهانی ریاضی بوده است، پیش از تدریس در دانشگاه استنفورد آمریکا، در دانشگاه پرینستون درس می‌داد.
  اتحادیه جهانی ی ریاضی مدال فیلدز را در کنگره ی جهانی ی ریاضی اعطاء می‌کند که هر چهار سال یکبار برگزار می‌شود.
کنگره ی جهانی ی ریاضیات سال جاری از روز چهارشنبه، سیزدهم اوت به مدت یک هفته در سئول پایتخت کره جنوبی برگزار می‌شود.
سه ریاضی‌دان دیگر، آرتور آویلا از برزیل، منجول بارگاوا نظریه‌دان اعداد در دانشگاه پرینستون و مارتین هایرر از دانشگاه وارویک در بریتانیا برندگان دیگر امسال هستند.
اینگرید دوبشی، رئیس اتحادیه جهانی ریاضی می‌گوید: "به عنوان یک زن برایم فوق‌العاده است که می‌بینم مریم میرزاخانی برنده شده است و تصور این‌که یک زن برنده مهم‌ترین جایزه ی ریاضی شود، دیگر عجیب نیست."
مریم میرزاخانی به خاطر تحقیقاتش در زمینه دینامیک و هندسه رویه‌های ریمانى و فضاهاى پیمانه‌اى آنها این جایزه را دریافت کرده است.
او پیش از این هم جوایز متعددی در رشته ی ریاضیات دریافت کرده بود. در سال ۲۰۰۶ مجله "پاپیولار ساینس" او را به عنوان یکی از ۱۰ نابغه آمریکای شمالی معرفی کرد.
مدال فیلدز به یاد جان چارلز فیلدز، ریاضی‌دان کانادایی پایه‌گذاری شد و همراه با یک جایزه ی نقدی به مبلغ ۱۵ هزار دلار کانادا اعطا می‌شود.
این جایزه اولین بار در سال ۱۹۳۶ به دو ریاضی‌دان فنلاندی و آمریکایی داده شد.
____________________
خاستگاه گزارش: بی بی سی.

یک بانوی ایرانی، اولین برنده ی زن معتبرترین جایزه ی جهانی ی ریاضیات

نخستین برنده ی زن ِ معتبرترین جایزه ی جهانی ی ریاضیات


http://www.iranshenakht.blogspot.com
یک بانوی ایرانی، اولین برنده ی زن معتبرترین جایزه ی جهانی ی ریاضیات

مریم میرزاخانی استاد دانشگاه استنفورد
مریم میرزاخانی، ریاضی‌دان ایرانی و استاد دانشگاه استنفورد، برنده ی 'مدال فیلدز'، معتبرترین جایزه ریاضیات در جهان شده است.

مدال فیلدز که به نوبل ریاضی معروف است، هر چهار سال یک بار به ۲ تا ۴ ریاضی‌دان زیر ۴۰ ساله داده می‌شود.

        
خانم میرزاخانی، نخستین زن و اولین ایرانی است که توانسته است این جایزه را دریافت کند.
او که ۳۷ سال دارد، دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف تهران و دانشگاه هاروارد آمریکا است.
این ریاضی‌دان که از برندگان دو دوره المپیاد جهانی ریاضی بوده است، پیش از تدریس در دانشگاه استنفورد آمریکا، در دانشگاه پرینستون درس می‌داد.
  اتحادیه جهانی ی ریاضی مدال فیلدز را در کنگره ی جهانی ی ریاضی اعطاء می‌کند که هر چهار سال یکبار برگزار می‌شود.
کنگره ی جهانی ی ریاضیات سال جاری از روز چهارشنبه، سیزدهم اوت به مدت یک هفته در سئول پایتخت کره جنوبی برگزار می‌شود.
سه ریاضی‌دان دیگر، آرتور آویلا از برزیل، منجول بارگاوا نظریه‌دان اعداد در دانشگاه پرینستون و مارتین هایرر از دانشگاه وارویک در بریتانیا برندگان دیگر امسال هستند.
اینگرید دوبشی، رئیس اتحادیه جهانی ریاضی می‌گوید: "به عنوان یک زن برایم فوق‌العاده است که می‌بینم مریم میرزاخانی برنده شده است و تصور این‌که یک زن برنده مهم‌ترین جایزه ی ریاضی شود، دیگر عجیب نیست."
مریم میرزاخانی به خاطر تحقیقاتش در زمینه دینامیک و هندسه رویه‌های ریمانى و فضاهاى پیمانه‌اى آنها این جایزه را دریافت کرده است.
او پیش از این هم جوایز متعددی در رشته ی ریاضیات دریافت کرده بود. در سال ۲۰۰۶ مجله "پاپیولار ساینس" او را به عنوان یکی از ۱۰ نابغه آمریکای شمالی معرفی کرد.
مدال فیلدز به یاد جان چارلز فیلدز، ریاضی‌دان کانادایی پایه‌گذاری شد و همراه با یک جایزه ی نقدی به مبلغ ۱۵ هزار دلار کانادا اعطا می‌شود.
این جایزه اولین بار در سال ۱۹۳۶ به دو ریاضی‌دان فنلاندی و آمریکایی داده شد.