A picture is worth
::::::::::::
A picture is worth thousand word
En bild är värt ett tusen ord!
Картина стоит тысячи слов!
تابلو از کارهای خواهرم ناهیدست
تابلو از کارهای خواهرم ناهیدست ، افتاب از لأی کرکره افتاده رو تابلو و گلی که کنار مبله است و طرحی نو در انداخته است ، من هم شگارش کردم . روز دوازدهم ماه اگوست خیر و برکتش بی شمار بود ! با مهر همیشگی
چشم مستی " که تو داری " شرابی کهنه ست "
" چشم مستی " که تو داری " شرابی کهنه ست "
" ساغر" م پر کن و بنشین و ببین " سوختنم "
تورج پارسی
یازدهم اگوست دوهزار هفده
جشن " جوکل " در گیلان
جشن " جوکل " در گیلان
جشن ها برآیند ِ کار و آبادانی هستند و آبادانی، روشنایی است.
یاداشت روزانه
تورج پارسی
یازدهم اگوست دوهزار هفده
نخستین بار واژه ی " جوکول " را از دوستم شهریار بخشی پور نوازنده سنتور شنیدم !
"جوکول در گویش گیلکی به خوشه نارس برنج گفته می‌شود که رسیدن فصل
برداشت را نوید می دهد ! جشن کار و تلاش سالیانه !
جوکول از دو واژه " جو " به معنای برنج و کول / به معنای نارس یا کال شکل گرفته است . و از خوردنی های سنتی گیلانی‌هاست ، آمیختن برنج نارس با شکر !
جشن به معنای نیایش است ، نیایش به هستی ! در همین نیایش مسئولیت فردی نسبت به هستی آشکار می گردد ! جشن یک گونه پذیرای حرکت از " بودن به شدن " است ! نموداری از پیوند آدمی به پیرامون خود است ! جشن
شادی و شادمانی هستی است که انسان خودرا در آن شریک می کند !
شادی از نخستین گاه آفرینش ، با هستی همزبان ، همزمان و همگام است . اینجا این موضوع روشن می شود که شادی به نشانه ی درون مایه هستی از ویژ گی های آفرینش است . مطرح شدن شادی به عنوان یک اصل عمده دراین نظام فکری بسیار شایان نگرش است .
اگر نیستی را در برابر هستی بنهیم معنای شادی را در این اندیشه باز و گویاتر می سازد ، چرا که شادی ، نیک کرداری و پایه ی اعتماد آدمی است در زندگی . اگر چه مرگ را نقطه ی پایانی زندگی آدمی می دانند ولی در همین ختم آغازی و وصلی هست یا به بیانی دیگر سیکل دیگری بر مبنای نظم گیهانی اشا می آغازد .
ایران سرزمین جشن ها بود بیش از هفتاد دو جشن سالیانه داشتیم که بیشتر آنها در رابطه با محیط زیست است و هم چنین جشن " آغازها " ست همچون نوروز و....
" نقد " هم مانند " آزادی " هزاران جنایت به نامش انجام می شود !
" نقد " هم مانند " آزادی " هزاران جنایت به نامش انجام می شود !
critique
critical realism
تورج پارسی
دوم اگوست دوهزار سیزده
نقد سبب حرکت و آفرینش فکری است ، نقد به سخنی روشن و جاری تر حرکت به سوی " خود شناسی " است . مردمی که در برابر آینه ی ایستادند و با دلیری خودرا نقد کردند به معرفت تاریخی رسیدند ! مردمانی که خود و پیرامون را نقد نکنند به گفته ی فردوسی " کژی و کاستی " *را به جای راستی خواهند نشانید و سرانجام هم قدرت به دست " سواری " خواهد افتاد که : لاف آرد و گفتگو!*
در هیچ کجا ی این دنیا که امروزشتاب دانش بشری از کوچک هم کوچک ترش ساخته تهمت و دشنام ، شیفتگی و غرض ورزی " نقد " بشمار نمی آید مگر درنزد ما ایرانیان که به طنز دوست اصفهانی ارجمندم " اشرف مخلوقاتیم وبس "
اگر نقد را عامل پویایی جامعه بپذیریم " منتقد " می باید " اسباب بزرگی " *را آماده ساخته تا نه در مرداب شیفتگی بیفتد و نه به دام غرض ورزی گرفتار آید " یعنی سخنی نراند یا ننویسد که که به تعصبی و تزیدی کشد
" با مهر همیشگی
برداشت ها :
زپیمان بگردند وز راستی / گرامی شود کژی و کاستی/شاهنامه*
پیاده شود مردم جنگجوی / سوار آنکه لاف آرد و گفتگو/ شاهنامه*
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف مگر " اسباب بزرگی " همه آماده کنی / حافظ* ودرتاریخی که می کنم سخنی نرانم که به تعصبی و تزیدی کشد/ تاریخ بیهقی
